مه او گلبرگ مغرورم که میمیرم د بی آوی

 

ولی وا خفت و خاری د پی شبنم نمیگردم

 

 

مَه اول، افتاو دوم، خُت سومینی

 

مَه که رَت، افتاو نشست، خُت دلنشینی

 

 

غم اوما حونه دلم بار ون و لویام

 

بوسونه آویاری کرد گریوه شویام

 

 

دلی دارم سیقه دو چش خمارت دعا میکم خدا ها وا دیارت

 

زمسو رت بهار اوما و شادی الهی پر د گل با روزگارت

 

 

سلام کُل کَس
عصا دس
قاب عکس
خویی نفس

 

 

سنگ مرمر بنی ام د رک دامت
یه روز د عمرم بمونه میا بحامت
(سنگ مرمر میگذارم مانند دام در مسیر تو
اگر یک روز از عمرم بماند تو را خواهم گرفت )

 

 

گردون د گردنش تا گردون جا
هی د سر ماچش بکی تا پنجه ی پا
(گردنبند به گردنش انداخته تا جای گردنبند
باید اورااز سر بوسید تا پنجه پا )

 

 

بشی تا بشینم همنشینت بام
همراز چشیا پر ده خینت بام

 

بشی تا بشینم سیم بؤیی رازت
سیم بؤیی د رهیا دیر و درازت

 

بنشین تا من نیز کنارت بنشینم
و همراز دیدگان خون آلودت بشوم

 

بنشین تا من نیز بنشینم و تو رازت را برایم بگویی
داستان جاده های دور و دراز کوچت را برایم حکایت کنی

 

 

اؤر سئ سایه ونه ری سینه عالم
برف وه ری برف باریه غصه وه ری غم

 

برف وه ری برف باریه ره نادئاره
روزگار سرد و سره ناسازگاره

 

ابر سیاهرنگ روی دنیا سایه انداخته است
برف روی برف باریده است و غصه بر روی غم

 

برف بر روی برف باریده است، راه ناپیداست
روزگار سرد و خاموشست و ناسازگار

 

 

قَرْدِ زخمِ دِلْ ای تِیَلُمْ بِگریوسی

 

سی دلِ مُو مرغ و ماهی تک وتک بگریوسی

 

صدهزارتا تیَه باید داشتی ای دل مُو

 

تا که هرکَش تَیْ تَرِسْ سی دل مو بگریوسی

 

 

سیزه سی بایم چشی ایطو نمو ء
یه تشی ون و دلم که خو نموء

 

دختر سبزه چشم بادامی که اینطور نمی شود

 

یک آتشی به جام انداخته که خوب نمی شود

 

نظرات شما عزیزان: